Tραγικός γελωτοποιός

Φελίνι - ο τραγικός γελωτοποιός

Federico Fellini
Federico Fellini
Federico Fellini
Fellini on SetFederico Fellini 🤡Φεντερίκο Φελίνι

Fellini the Tragic Clown

Ο Φεντερίκο Φελίνι έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια στους κλόουν. Αν δεν είχε γίνει σκηνοθέτης θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει διευθυντής τσίρκου. Ξεκίνησε την καριέρα του  ως σκιτσογράφος και η προτίμηση του στο διάβασμα ήταν μέχρι τέλους, τα κόμικς, τα πρόσωπα των οποίων του θύμιζαν κλόουν. Το τσίρκο πίστευε ο Φελίνι έχει δύναμη ταυτόσημη με εκείνη του κινηματογράφου και ιδιαίτερα οι κλόουν, διότι είναι οι μόνοι που διακινδυνεύουν πολλά την ώρα ακριβώς που τα ζουν. Διόλου παράξενο που το "Τσίρκο" του Τσάπλιν ήταν μια από τις αγαπημένες του ταινίες.

Για τον Φελίνι όχι μόνο το τσίρκο αλλά ο κόσμος ολόκληρος ήταν γεμάτος κλόουν. Στην αυτοβιογραφία του, "Ο Φελίνι με τον Φελίνι", δίνει έναν διαφορετικό χαρακτηρισμό κλόουν σε μερικούς από τους διασημότερους εκπροσώπους τους παγκόσμιας ιστορίας και τη τέχνης: τον Πικάσο, τον Μοράβια, τον Παζολίνι, τον Αντονιόνι, τον Βισκόντι, τον Αϊνστάιν, τον Φρόιντ. Στην φιλμογραφία του βλέπεις να ξεπετάγονται που και που αυτά τα αστεία ανθρωπάκια με τις θλιμμένες φατσούλες, με την απορία ζωγραφισμένη στα μάτια, τεντωμένα ανάμεσα στη θλίψη και τη χαρά. Κάποτε μάλιστα έκανε μια ταινία για αυτούς, κάτι σαν ντοκιμαντέρ, το οποίο βέβεια δεν έμενε στην ψυχρή απεικόνιση της δουλειάς τους, αλλά πήρε τη μορφή ενός λυρικού ύμνου. Στη θλίψη και τη χαρά.

Όπως οι κλόυν με τη συμεριφορά τους, έτσι και όλο το έργο του Φελίνι κυμαίνεται ανάμεσα στα δύο αυτά συναισθήματα. Ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους δημιουργούς όπως ο Τσάπλιν που κατάφεραν να ενώσουν αυτούς τους διαφορετικούς πόλους σε έναν - και αυτό είναι ξεκάθαρο στις τρεις ταινίες: 8 1/2, Οι Βιτελόνι, η Ιουλιέτα των Πνευμάτων. Στην "Ιουλιέτα των Πνευμάτων" /Giulietta degli Spiriti, περιπλανάται στον κόσμο των ονείρων μιας νοικοκυράς (Τζουλιέτα Μασίνα), στους "Βιτελόνι" νοσταλγεί τα χρόνια της εφηβείας του και στο αριστούργημα του "8 1/2" κάνει έναν προσωπικό απολογισμό της ίδιας του της στάσης στη ζωή και στην τέχνη.

La Strada 1955 - Federico Fellini 🤡 Anthony Quinn, Giulietta Masina


La Strada - Από τη ζωή των τσιρκολάνων Έφθασε ο Zampano!

La Strada - Martin Scorsese A film analysis by the American director


Martin Scorsese on "La Strada"

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μάικ Ροζάκης - Πρωτεργάτης της Pop μουσικής

Ποιος ήταν ο Μεγάλος Γκάτσμπυ;

Πατσίνο vs Γκάσμαν