Οικεία αποξένωση

Βασίλειος Καρακατσάνης - Ζωγραφικό

Έκθεση ζωγραφικής Βασ. Καρακατσάνη, γκαλ. Αθαν. Πεφτουλίδη, Οκτ. - Νοέμβρ. - Αλεξανδρούπολη Διακόσμηση πάρα πολύ όμορφη - καναπέδες, κουρτίνες, μπιμπελό υψηλού γούστου, γλάστρες με φυτά απομιμήσεις αληθινών - όμως πολύ καλής ποιότητας. Η μουσική μάλλον δεν ακουγόταν γιατί είχε πολύ κόσμο. Καθήσαμε στο τελευταίο όροφο σ' ένα ωραίο ξύλινο μακρόστενο τραπέζι. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ φιλική και μεταξύ των μελών της παρέας μας αλλά και μέσα στο χώρο - από σερβιτόρους μέχρι θαμώνες. Τα φαγητά ήταν πολύ περιποιημένα, οι τιμές λογικές.

Και σε λίγο άρχισε η παράνοια. Δεν υπήρχε περίπτωση να συνεννοηθείς με κανέναν και με τίποτα. Ο Β. είχε ζητήσει μια δεύτερη μπίρα τη στιγμή που ήρθε το φαγητό του και η μπίρα δεν ερχόταν - κατεβήκαμε στον όμορφο κήπο για να καπνίσουμε και εκνευρισμένος από την αναμονή για τη μπίρα, σκεφτόταν να πάει ν' αγοράσει μια από το περίπτερο! Ο διευθύνων έλεγε κάτι ακατανόητα - για τον κόσμο που είχαν και δεν προλάβαιναν, για το διπλανό εστιατόριο που θα 'πρεπε να κατεβάσουν τις τιμές για να γεμίζουν περισσότερο με κόσμο - λίγο πριν είχαμε αναφερθεί στην ακρίβεια που επικρατούσε και ως προς την παρατήρηση μου για τις φθηνές τιμές στο ΙΚΕΑ τόσο στα προϊόντα όσο και στα φαγητά, απαντούσε πως τα φαγητά εκεί είναι χάλια και πως ο καφές δεν πίνεται - "Τι λες τώρα; Θαυμάσιος καφές! Δυνατός, αρωματικός, σε ιδανική θερμοκρασία και μόνο ενάμισυ ευρώ!" του λέω - τα είχα βρει όλα άψογα σε σχέση πάντα με τις χαμηλές τιμές.

Ανεβήκαμε πάλι στο τραπέζι μας και 'κει ξεκίνησε μια συζήτηση τελείως άσχετα για τους Αρβανίτες. Κάπου είχε γραφτεί πως προερχόμαστε - εμείς οι Έλληνες από τους Αρβανίτες. Στην κουβέντα που ακολούθησε ειπώθηκαν -αναφέρω σαν ετικέτες, οι λέξεις - κάθοδος Δωριέων, Αλβανία, Αρχαίοι, σε φράσεις που δε βγάζανε νόημα. Στη συνέχεια ελέχθη κάτι για τον Α. Παπανδρέου - πως κατέστρεψε τη χώρα, μετά για τους Γερμανούς και τα αντίποινα και αν οι Άγγλοι συμμετείχαν στι ανατινάξεις του ΕΛΑΣ και όταν είπα πως συμμετείχαν, ελέχθη πως οι Άγγλοι είχαν φύγει με την εξόριστη κυβέρνηση στη Μέση Ανατολή! Εκείνη την ώρα έφθασαν και τα επιδόρπια - ενώ είμασταν πάλι κάτω και όταν ανεβήκαμε, θαυμάσαμε τη πλούσια γεύση ενός σοκολατένιου γλυκού σερβιρισμένο με άφθονη σως σοκολάτας.

Wikipedia org - Grappa wine spiritΣε λίγο φθάσανε και τα λικέρ τύπου χωνευτικό λικέρ για μετά το δείπνο. Εκεί βρίσκονταν τρία ωραία μπουκάλια με τα λικέρ - λιμοντσέλο (limoncelo), γκράπα (grappa) (όλα ιδιαίτερα οινοπνευματώδη αλίμονο αν πιεις πάνω από ένα ποτηράκι). Πληρώσαμε σηκωθήκαμε να φύγουμε Όλοι είμασταν πολύ ευχαρστημένοι, είχαμε περάσει ωραία, είμασταν φίλοι που είχαμε καιρό να ιδωθούμε. Η βραδιά είχε κυλήσει ανέμελα, ευχάριστα, οι συζητήσεις είχαν παραμένει στο επίπεδο μιας απλής κουβέντας με φίλους - χωρίς ουσία και ειρμό. Στην επιστροφή θα έχουμε για μια ακόμη φορά πιστέψει, πως μ' αυτές τις δίωρες συναντήσεις τίποτε το ουσιαστικό δεν μπορεί να λεχθεί. Σε κυνηγάει ο θόρυβος, το φαγητό που περιμένεις, η μπίρα που αργεί, δεν ξέρω και 'γω τι άλλο. Η αποκορύφωση της επιπολαιότητας και της ασυνεννοησίας.

Η βραδιά είχε τελειώσει, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε πάλι για τις αντίθετες κατευθύνσεις απ' όπου είχαμε συναντηθεί, γνωρίζοντας πως θα έχει απομείνει στα μάτια μας αύριο, ο απόηχος της μέσα σε μια καινούργια μέρα, μια θολή εικόνα - το πρόσωπο του φίλου σου, κάτι που είπες απότομα και μπορεί να τον πείραξε, το ερώτημα που είχε πλανηθεί στο σκοτεινό δρόμο όταν χωρίζατε, "να ξαναβρεθούμε συντόμως", η ευχαρίστηση απλά - του να βρίσκεσαι με φίλους, σ' ένα άνετο οικείο περιβάλλον - έστω με όλα τα προαναφερθέντα.

Και όλο αυτό το σκηνικό συνάδει με τον τίτλο της έκθεσης ζωγραφικής υπό την ενότητα Αστικές Συμπεριφορές (πετυχημένος τίτλος) που θα λάβει χώρα στην Αλεξανδρούπολη τέλη μηνός με αρχές επομένου. Για μια ακόμη φορά είχαμε μοιάσει με 'κείνα τα φυτά στο εστιατόριο, πολύ καλής ποιότητας μεν, αλλά απομιμήσεις των αληθινών. Ωστόσο αληθινά ήταν όλα, μόνο που εμείς μοιάζαμε με απομιμήσεις των εαυτών μας - παρ' όλο που δεν κάναμε τίποτε όλο το βράδυ παρά να είμαστε οι εαυτοί μας.

Και βγαίνει το αδυσώπητο συμπέρασμα πως σ' αυτή την πόλη έχει οριστικά χαθεί η αληθινή επικοινωνία, η ανταλλαγή ιδεών μεταξύ των ανθρώπων της.
Γιατί ο καθένας δρα για τον εαυτό του και μόνο. Έτσι δεν υπάρχει ταύτιση και συνταύτιση. Κι αυτό είναι η εποχή μας "Το μεσουράνημα του Ατομικισμού" που βάλει ενάντια στην διαπροσωπική συνεννόηση και σύμπλευση, χώρια με το ξέκομα από τη παιδεία, τη γνώση, την ανανέωση των ιδεών υπό το πρίσμα μιας συνενωτικής προσέγγισης.

Δημοφιλείς αναρτήσεις